Weer een beetje spanning, maar mam zei zelf dat er niks was. En gelijk had ze. De uitslag is weer precies hetzelfde. Alles rustig en stabiel. Gelukkig maar :) Dat dat maar zo mag blijven of zelfs alleen maar beter mag worden!
Nog steeds gaat alles natuurlijk met ups en downs en daarom blijft het erg fijn om positieve energie en liefde te krijgen en voelen van de mensen om ons heen middels kaartjes met bemoedigende woorden, kaarsjes die branden, bloemetjes die gestuurd worden, spontane belletjes/berichtjes en samen leuke dingen doen etc. Mam heeft hier echt heel veel aan (en wij dus ook)! Dankjulliewel hiervoor. Mede daardoor blijft hier de moed, het geloof, de hoop en het vertrouwen groot!
Zondag is mama jarig trouwens, weer een jaartje verder :)
Ondertussen zit ik nu in mijn (hopelijk) allerlaatste stage in een erg fijne solopraktijk in Maastricht. Ik heb het erg naar mijn zin en kan bij deze stagebegeleider helemaal de vroedvrouw zijn die ik wil zijn. In oktober hoop ik af te studeren. Zoals het er nu uit ziet gaat dit ook lukken! :) Erg fijn dus. En dan hopelijk snel zelfstandig aan het werk.
Groetjes,
Sanne
