woensdag 7 maart 2012

Weer een uitslag

Mama is gisteren weer naar het ziekenhuis geweest voor de uitslag van de scan van afgelopen vrijdag.
Wat was ik weer zenuwachtig, ondanks dat ik nog steeds alle geloof en vertrouwen heb in mama!
Toen ik thuis kwam van school - druk bezig met de eindscriptie - waren pap en mam nog niet thuis. Ik heb even gewacht maar door de spanning leek het uren te duren en kon ik niet echt iets zinnigs meer doen.
Dus stuurde ik pap een sms of ze nog in t ziekenhuis waren. Mama stuurde een smsje terug: Alles goed en stabiel!
Fijn nieuws dus weer. De arts was vrij positief, begon zelfs niet over weer chemo of iets anders, gewoon over 8 weken weer controle. Voor nu was alles goed. Maarr, weer die maar van die dokters, ze zagen wel weer een stukje op de plek van de resttumor dat enigszins veranderd was, ze weten niet of dit iets betekent of niet. Afwachten dus weer.
Mama is en blijft positief, we gaan er nog steeds voor! We blijven hopen, geloven en vertrouwen!



Enn, we hebben eindelijk onze naaimachine gekregen! Werd tijd. Nu nog uitvogelen hoe alles werkt en ergens een leuk plekje in huis maken om te beginnen!
Misschien vrijdag naar de stoffenmarkt om wat leuke stofjes te zoeken.. en dan lekker aan de slag. Ik zal eerst maar met makkelijke projectjes beginnen.
Maar eerst donderdag nog mijn eindscriptie inleveren... Dan nog 1 weekje school, verjaardag vieren, 1 weekje vrij en dan 10 weken stage in Valkenburg.

Kaartjes, brieven, bloemetjes, kadootjes en kleinigheidjes blijven komen.. Allemaal heel erg bedankt! Ik vind het erg fijn dat jullie dit voor mam doen, deze dingen geven haar altijd weer positieve energie en goede moed. Het helpt haar echt om door te gaan en te blijven geloven en vertrouwen in zichzelf! Dus wederom mijn wens/vraag; willen jullie hier alsjeblieft mee door gaan?

Heel erg bedankt.

Liefs,
Sanne


vrijdag 2 maart 2012

Alweer een MRI scan

Mama is vandaag weer naar het Klinikum voor een controle.
Ze heeft van de week wel wat hoofdpijn gehad, dat maakt het dan toch weer een beetje spannend. Ondanks dat we weten dat hoofdpijn natuurlijk ook door duizend andere dingen kan komen..
Zo zit ik dan vanochtend alleen thuis, papa heeft mama gebracht en moest daarna werken, Bram zit in Eindhoven, Sander op school en opa en oma gaan mama dadelijk weer halen in Aken.
Ook al krijgt mama geen uitslag vandaag, toch voel ik me ergens dan een beetje rusteloos. Hoewel ik er nog steeds alle vertrouwen in heb dat mama dit kan en er gewoon bovenop komt!
`
Dus wat ga ik dan maar doen.. een bestelling armbandjes af maken voor SenZ!, de HypnoBirthing cursus van vanavond voorbereiden... Leuke naaipatronen/tutorials zoeken om te gaan maken met de nog steeds niet geleverde naaimachine..
Dat is ook zoiets, mama wilde graag een naaimachine om wat dingetjes zelf te kunnen maken en herstellen etc. Ik natuurlijk ook weer aangestoken en heb al vanalles in mijn hoofd dat ik wil gaan maken..
Dus wij een naaimachine uitgezocht en deze zondagmiddag besteld bij de kijkshop webshop. Alles ging prima en volgens schema, we zouden hem dinsdag al geleverd krijgen. Dus toen dinsdag de pakketbezorger aan de deur stond met een grote doos waren wij blij... Maarja als je dan de doos open doet en er zit een grilloven in.... :s... Dan is die blijdschap al snel weer over. Een hele hoop gedoe om dit rechtgezet te krijgen volgde.. En nu zijn we dus nog steeds in afwachting van onze bestelde naaimachine (die inmiddels al niet meer op de webshop van kijkshop staat.. ben benieuwd!).

Nog een leuke verrassing dinsdag was dat mama gebeld werd door het Time Out Fonds. Dit is een fonds dat Time Outs verzorgt voor mensen met kanker. Hoewel we mama hier liever niet onder scharen, kreeg ze wel een leuke verrassing. Haar collega's hadden haar opgegeven voor een Time Out. Ze mag 3 dagen en 2 nachten weg naar een 4-sterrenhotel in Nederland, Duitsland of Belgiƫ. Inclusief ontbijt en diner. En ze mag 1 persoon meenemen. Dus nu is ze op zoek naar een mooi hotel ergens in de natuur. =)

Nou ik ga maar weer even verder met afleiding zoeken en op mama wachten..

Liefs,
Sanne