vrijdag 21 juni 2013

En...daar zijn we weer...

We waren de weg naar de afdeling neurochirurgie in het Klinikum bijna vergeten, maar helaas dat was dus blijkbaar niet de bedoeling... We zijn weer terug.

Toen mama vanochtend wakker werd had ze opeens natte haren bij de wond. Er lekte alweer vocht uit de wond op de plek waar ze het stukje schedel weg hebben gehaald.
Mama voelde en voelt zich goed, had en heeft geen koorts en daarom vond ze dat ze nog wel even kon afwachten. Pap en ik waren het niet met haar eens en pap is met haar en oma naar het Klinikum gereden. Na wederom lang (bijna 2 uur) wachten konden ze terecht bij een arts. Resultaat: wederom opname.
Het vocht is waarschijnlijk hersenvocht (het was trouwens wel mooi helder) dat lekt uit een gaatje in het hersenvlies tgv de operaties of de ontsteking die ze had. Eerst wilden ze alleen aan de buitenkant nog nieuwe hechtingen maken, maar na overleg met de hoofdartsen hebben ze toch besloten om het zekere voor het onzekere te nemen en morgen de wond weer open te maken middels een operatie. Dan kunnen ze kijken waar het vocht vandaan komt en dit gaatje dicht maken. Ze gaan hiervoor een stukje vlies van een spier uit mama's been halen en dit in haar hoofd plaatsen op de plek waar geen schedel meer zit.
Wederom een operatie dus... Hoe laat weten we nog niet, het is geen spoedsituatie nu, maar ze zijn bang dat het dat wel kan worden als ze niks doen. Er bestaat dan namelijk weer kans op een nieuwe ontsteking van hersenvlies/hersenen.

Mama voelt zich overigens gewoon goed (naar omstandigheden), niet ziek of koortsig of wat dan ook en opnieuw zegt ze ook dat alles goed komt en dat niemand zich zorgen moet maken.

Hopelijk branden jullie weer allemaal een kaarsje samen met ons.

Liefs,
Sanne

Geen opmerkingen:

Een reactie posten