Dit blog schrijf ik terwijl ik naast het bed van mama zit in het klinikum. Mama slaapt weer even. Het gaat al iets beter en de antibiotica lijkt aan te slaan. Mama voelt zich gelukkig ook al wat beter en heeft weer een beetje kunnen eten.
Ze is wel heel erg moe en slaapt veel. De koorts is wat gezakt maar speelt wel soms nog op, haar temperatuur is dus nog wisselend.
Goed nieuws is dat de scan van gisteren uitgewezen heeft dat er in haar hoofd niks verkeerds zit. Daar zijn we uiteraard heel blij om. De tumor is weg en blijft weg zeggen we!
De artsen zeggen dat de infectie waarschijnlijk gekomen is door de gliadel wafers. Mama moet nog zeker tot na het weekend blijven, want ze krijgt haar antibiotica via het infuus. Ook willen ze begin volgende week opnieuw een lumbaal punctie doen om weer wat van het hersenvocht af te nemen en te testen.
De kaarsjes branden en blijven branden. We bijven hopen, geloven, bidden, vertrouwen etc. allemaal op onze eigen manier. Positiviteit heerst en deze wint uiteindelijk altijd, zolang we elke negatieve gedachte maar meteen weer laten wegvaren en hem vervangen door en positieve. Mama zegt nog altijd dat alles goed komt en daar geloven wij ook in! Mama je kunt het!
Liefs,
Sanne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten